Wsparcie dla osób niewidomych: Jak pomagać z szacunkiem w Dniu Białej Laski?

15 października przypada Międzynarodowy Dzień Białej Laski – wydarzenie, które ma na celu uwrażliwienie społeczeństwa na codzienne wyzwania oraz realne potrzeby osób niewidomych i słabowidzących. W tym dniu, jak i na co dzień, warto zastanowić się, jak skutecznie i z szacunkiem wspierać mieszkańców z niepełnosprawnością wzroku. Praktyczna wiedza na ten temat może nie tylko ułatwić kontakt, lecz także znacząco poprawić komfort oraz bezpieczeństwo osób korzystających z białej laski.

Jak udzielać właściwej pomocy w przestrzeni publicznej?

Wiele osób z niepełnosprawnością wzroku jest samodzielnych, ale czasami napotykają sytuacje wymagające wsparcia. Najważniejsze to nie zakładać z góry, jakiej pomocy ktoś potrzebuje. Najlepszym rozwiązaniem jest uprzejme zapytanie, czy i jak można wesprzeć daną osobę. Dzięki temu uniknie się niezręczności i zapewni realną pomoc.

Jeśli osoba niewidoma wyrazi zgodę na wsparcie, rekomendowaną metodą jest umożliwienie jej uchwycenia się za ramię przewodnika – zawsze lepiej zaoferować własne ramię, niż chwytać za osobę lub narzędzia, z których korzysta. Najwygodniej jest delikatnie dotknąć wierzchem dłoni dłoni osoby niewidomej, co daje jej sygnał do złapania przewodnika nad łokciem. W ten sposób osoba prowadzona może iść pół kroku z tyłu, utrzymując komfortową odległość i pełną kontrolę nad kierunkiem marszu.

Komunikacja – jasność i bezpieczeństwo

Odpowiednia komunikacja podczas wspólnego poruszania się jest kluczowa. Warto na bieżąco informować o przeszkodach i zmianach terenu – na przykład schodach, krawężnikach, zwężeniach czy nierównościach. Proste komunikaty werbalne, takie jak „przed nami stopień” czy „zaraz skręcamy w prawo”, pozwalają osobie niewidomej przygotować się do zmiany sytuacji i uniknąć niepotrzebnych trudności.

Warto też pamiętać, by nie zostawiać bez informacji osoby, której pomagamy – jeśli przewodnik zamierza się zatrzymać lub zmienić tempo, krótka zapowiedź pozwoli lepiej się zorientować i zachować poczucie bezpieczeństwa.

Szacunek do niezależności i przestrzeni osobistej

Biała laska i pies przewodnik to narzędzia samodzielności – nie należy ich dotykać bez zaproszenia. Chwytanie za białą laskę, rękę trzymającą laskę czy rozpraszanie psa przewodnika jest nie tylko niegrzeczne, ale i niebezpieczne. Pies przewodnik podczas pracy wymaga maksymalnego skupienia, dlatego nie wolno go wołać, głaskać ani karmić, nawet jeśli wydaje się przyjazny. Tylko właściciel decyduje, kiedy i jak można nawiązać kontakt.

Każdy mieszkaniec powinien pamiętać, że osoby z niepełnosprawnością wzroku mają prawo do prywatności i pełnej autonomii. Jeśli pomoc nie jest proszona lub wyraźnie zaakceptowana, warto się powstrzymać i pozwolić na samodzielność.

Dlaczego warto rozmawiać o Dniu Białej Laski?

Obchodzony co roku Dzień Białej Laski jest ważnym przypomnieniem o potrzebie budowania lokalnej wspólnoty w duchu wzajemnego zrozumienia i empatii. Wspieranie osób niewidomych nie polega wyłącznie na okazjonalnej pomocy, lecz na codziennym kształtowaniu otoczenia, w którym każda osoba – niezależnie od swoich ograniczeń – może czuć się bezpiecznie i swobodnie. Otwarta postawa, cierpliwość oraz poszanowanie indywidualnych potrzeb przekładają się na lepszą jakość życia nie tylko osób z niepełnosprawnością wzroku, ale całej społeczności.

Zrozumienie zasad wsparcia osób korzystających z białej laski i świadomość ich samodzielności to klucz do budowania przyjaznego i nowoczesnego miasta. Warto pamiętać, że prawdziwa pomoc zaczyna się od uważności i szacunku dla drugiego człowieka.

źródło: facebook.com/wtp.warszawa